|
|
Haar missen blijft een gevoel waar je dagelijks mee leeft. De vogeltjes blijven zingen; het zonnetje blijft schijnen (soms toch); moppen zijn er om mee te lachen …. Maar toch is er dat gemis.
Het is een beetje als een brood zonder zout. Er is wel honger; je zou graag het brood eten en zelfs met smaak eten. En toch smaakt elk brood weer alsof er geen zout in is.
En dan toch maar weer eens 'heerlijk veerlijk' denken. En dan proef ik bijna het zout in het brood. Bijna.
Het Youtubefilmpje bevat ook de tekst. Avril Lavigne droeg het liedje op aan haar grootvader, die stierf toen zij op toernee was. We stellen onze prioriteiten soms niet altijd bijster intelligent.